Marie de Nazareth
Do Jezusa przez Maryję
Maryja jest pełna miłości
« Dusze pobożne wyczuwają jak płonie w Maryi płomień nieograniczonej miłości, w Maryi, która jest naszą Matką przez Chrystusa. Dodajmy również, że Ona wie dużo lepiej niż ktokolwiek co nas dotyczy: pomoc jaką potrzebujemy w tym życiu, zagłada powszechna lub śmierć indywidualna, która nam zagraża, trudności i cierpienia w jakich się znajdujemy, ...»(Papież Leon XIII, Encyklika Magnae Dei Matris, o modlitwie różańcowej do Maryi)
Sobór Watykański II mówi o macierzyńskiej miłości Maryi, używając łacińskiego słowa «affectus», które określa całe psychiczne bogactwo ludzkiej czułości. Ta czuła miłość jest przykładem dla całego Kościoła: « Maryja Dziewica stała się w swoim życiu modelem macierzyńskiego uczucia, które w apostolskim posłannictwie Kościoła powinno ożywiać wszystkich współpracujących dla odrodzenia ludzi »(Sobór Wat. II, LG 65).
Każdy z nas jest drogi w Jej sercu:
« Kiedy ta sama niewiasta jest matką wielu dzieci, jej osobisty stosunek do każdego z nich charakteryzuje macierzyństwo w samej jego istocie. Każde bowiem z dzieci jest zrodzone w sposób jedyny i niepowtarzalny, zarówno dla matki, jak i dla dziecka. Każde też w sposób jedyny i niepowtarzalny jest ogarnięte ową macierzyńską miłością, na jakiej opiera się jego wychowanie i dojrzewanie w społeczeństwie. Można powiedzieć, iż „macierzyństwo w porządku łaski" zachowuje analogię tego, co w „porządku natury" charakteryzuje związek matki z dzieckiem. W tym świetle staje się lepiej zrozumiały fakt, że w testamencie Chrystusa na Golgocie to nowe macierzyństwo Jego Matki zostało zaadresowane w liczbie pojedyńczej do jednego człowieka: „oto Syn Twój". To nadzwyczajne macierzyństwo, jakie staje się udziałem człowieka, jest darem: najbardziej osobistym darem samego Chrystusa dla każdego człowieka »(Jan Paweł II, Encyklika Redemptoris Mater, § 45).
« Dając temu macierzyństwu formę indywidualną, Jezus zamanifestował wolę, aby Maryja została Matką nie tylko wszystkich uczniów, ale każdego z nich osobiście, tak jakby każdy z nich był Jej synem, który wziął miejsce Jej jedynego Syna »(Jan Paweł II, Audiencja z 11 maja 1983 r.)
Fragmenty z książki: Notre mére, la reine de la Paix, F. Breynaert