Marie de Nazareth
Do Jezusa przez Maryję
Co znajdziemy w Piśmie Świętym na temat Maryi? Czy zdołamy odgadnąć całą doktrynę maryjną z jednego Pisma? Aby odpowiedzieć na te pytania niezbędnym jest zrozumienie czym jest Objawienie i w jaki sposób Kościół je rozpoznaje i przekazuje.
Sobór Watykański II naucza: „Spodobało się Bogu w swej dobroci i mądrości objawić siebie samego i ujawnić nam tajemnicę woli swojej (zob.Ef 1,9)” (Konstytucja dogmatyczna o Objawieniu Bożym „Dei verbum”, nr 2). To Chrystus, który „objawienie doprowadził do końca i do doskonałości ” (tamże, nr 4). Dzięki nierozerwalnej więzi pomiędzy Maryją a Jezusem, to właśnie przez objawienie możemy poznać Maryję Dziewicę, która ma swoje miejsce „w tajemnicy Chrystusa i Kościoła”. (Konstytucja dogmatyczna o Kościele „Lumen Gentium”, rozdz. 8).
Objawienie to zostało przekazane poprzez Pismo i Tradycję, które są ze sobą połączone i przenikają się.
« Les Apôtres, transmettant donc ce qu’ils ont eux-mêmes reçu, exhortèrent les fidèles à garder fermement les traditions qu’ils avaient apprises, soit de vive-voix, soit par écrit (cf. 2 Th 2,15). Quant à la Tradition reçue des Apôtres, elle comprend tout ce qui contribue à conduire saintement la vie du peuple de Dieu et à en augmenter la foi ; ainsi l’Église perpétue dans sa doctrine, sa vie et son culte et elle transmet à chaque génération, tout ce qu’elle est elle-même, tout ce qu’elle croit. » (Ibid. n.8)
Nasza znajomość tajemnicy Maryi pochodzi naraz z Pisma Świętego i z Tradycji Kościoła. Pismo musi być odczytywane poprzez Tradycje, a jednocześnie w całkowitej wolności wybrzmienia. Bóg objawia się przede wszystkim w historii - łączy się z ludzkością i przygotowuje to, co wypełni wiele wieków później. Wydarzenia z przeszłości, postaci biblijne, działania Boga w historii człowieka są także przygotowaniem, zapowiedzią tego, co nadejdzie w przyszłości. Ażeby poznać to co musi nadejść, czy też zrozumieć to co jest, potrzeba rozważyć to co już się wydarzyło, a także to co było zapowiedziane. Bóg jest wierny i zachowuje wierność wobec swojego ludu.
Tym oto sposobem fundamentalne wydarzenie narodzin Syna Bożego, Mesjasza Zbawiciela, w ludzkim ciele, zostaje oznajmione i zapowiedziane. Oznacza to, że Maryja Dziewica jest ukazywana (przez wszystkie rodzaje zapowiedzi) wszędzie tam, gdzie Chrystus jest obecny oraz zwiastowany w Piśmie Świętym. I to właśnie Chrystus objawia uczniom z Emaus „co we wszystkich Pismach odnosiło się do Niego” (Łk 24,27). Kościół będzie kontynuował to nauczanie i odkryje, na przestrzeni wieków swojego istnienia, ukryte bogactwa Pisma, które dotyczą Chrystusa (a zatem i nieodzownie Jego Matki).
Pismo Święte jest uprzywilejowanym źródłem poznania Maryi - jej życie opowiedziane w Ewangeliach i w Dziejach Apostolskich, jest, w istocie, początkowo związane z życiem Chrystusa, bo bez Niej Wcielenie naszego Pana Jezusa Chrystusa nie byłoby możliwe.
Aby zrozumieć sposób w jaki osoba Maryi zajmuje miejsce w Piśmie Świętym, potrzeba zauważyć, że lektura Pisma Świętego nie jest statyczna - Biblia poza sensem dosłownym tekstu posiada również sens ukryty, przenośny, który to pozwala na rozeznanie we wszystkich pismach różnych znaczeń, różnorodnych poziomów pojmowania - jest to właśnie słynna doktryna czterech znaczeń Pisma Świętego, ustalona już w Średniowieczu. Dzięki tym zasadom interpretacji, możemy zrozumieć, że Maryja jest zapowiadana w Starym Testamencie, a także przepowiedziana w Apokalipsie. Jej dyskretna obecność w Nowym Testamencie pojawia się w całej przestrzeni biblijnej, od Starego Testamentu po Apokalipsę, według różnych modeli - symboliczna, rzeczywista, historyczna - w Ewangeliach i Dziejach Apostolskich.