Czasy nowożytne od XVI do XIX wieku

Czasy nowożytne od XVI do XIX wieku

Czasy nowożytne zaczynają się z nowym okresem Renesansu sztuki i literatury, a następnie w dziedzinie literatury chrześcijańskiej, z polemicznymi pismami Reformacji.

Reformacja i Kontrreformacja w XVI wieku

Kościόł katolicki zareaguje Kontrreformacją, szczegόlnie Soborem Trydenckim i jego wspaniałymi tekstami apologetycznymi. Tak u Erazma, Lutra i Kalwina, a następnie u św. Ignacego z Loyola, św. Karola Boromeusza, św. Roberta Bellarmin, św. Filipa Neri i u św. Tomasza z Villeneuve, teologia maryjna jest w sercu sporu. Wynik tych teologicznych walk doprowadzi w XIX w. do apoteozy maryjnej z proklamacją dogmatu o Niepokalanym Poczęciu.

Na Zachodzie, XVII wiek otwiera w planie kulturowym, okres wielkiego promieniowania

Kończą się polemiczne niepokoje dwόch poprzednich wiekόw, a dzieła artystyczne i literackie, ktόre bardzo obfitują w tej wielkiej epoce, odznaczają się harmonią i zrόwnoważeniem. W tematach religijnych, miejsce Maryi w katolickiej teologii jest ponownie potwierdzone. Literatura katolicka doznaje wielkiego promieniowania:
  • szczegόlnie we Francji, gdzie w katolickim Kościele ukazali się wielcy mόwcy i kaznodzieje jak: Bossuet, Fénelon ...;
  • św. Franciszek Salezy pisze: “Wprowadzenie do życia pobożnego”, ktόre jest sławne nie tylko dzięki stylowi (łagodność i zrόwnoważenie), ale ponieważ ukazuje w nowy sposόb, że świętość jest drogą do ktόrej są powołani ludzie świeccy, tak samo jak zakonnicy;
  • z pomocą Pani Acarie, ktόra wstąpiła do Urszulanek i przyjęła imię Marii
    od Wcielenia (i ktόra ewangelizowała “nową Francję” w Ameryce), kardynał de Berulle założył we Francji Zgromadzenie Oriatorianόw oraz sprowadził Zakon Karmelitόw. Pisma Piotra de Berulle podziałały głęboko na francuską szkołę duchowości;
  • w tym samym czasie, Jan Jakub Olier założył Stowarzyszenie Księży
    Sulpicjanόw, a z Panem de la Dauversière, utworzył Stowarzyszenie Matki Bożej z Montrealu. Troską Jana Olier była głęboka formacja intelektualna i duchowa kapłanόw ...


We Francji, w dziedzinie religijnej, cały ten wielki wiek jest skierowany na wysiłek doktrynalnej formacji duchowej i na apostolat misyjny. Jan de Brébeuf uczy się języka Huronόw, by głosić im Jezusa Chrystusa i jego Matkę. W Anglii rodzi się cała generacja poetόw o inspiracji religijnej. Pośrόd nich są: John Donne, Milton. Hiszpania tej epoki, przeżywa złoty wiek pism mistycznych z Janem od Krzyża, z Janem z Avila i z Teresą z Avila. W krajach kultury germańskiej, XVII wiek jest czasem wielkich pisarzy mistyki nadreńskiej jak Angelus Silesius, nawrόcony z protestantyzmu na wiarę katolicką .

Z XIX wiekiem, albo “wiekiem Niepokalanego Poczęcia” rozpoczyna się okres wielkich objawień maryjnych czasόw nowożytnych

Od mistyki do romantyzmu, dokonuje się wielki krok w literaturze religijnej w XIX w., szczegόlnie pod wpływem pisarzy niemieckich. W Anglii będzie to wielka epoka poetόw inspiracji prerafaelickiej z Wiliam Wordsworth, Colerodge, Christina Rossetti, Mary Lamb, Elisabeth Barrett ... We Francji jest to epoka Wiktora Hugo, Verlain’a i Rimbaud, ktόrzy napisali kilka pięknych poezji o naszej Matce Maryi. Trzeba rόwnież podkreślić, że w XIX w. zaczynają się wielkie objawienia i ogłoszony został bardzo ważny dogmat maryjny o Niepokalanym Poczęciu. Po walkach tak duchowych jak i intelektualnych Reformacji i Kontrreformacji, dusze i serca zostały wzmocnione i przygotowane na wspaniały rozkwit teologii maryjnej.