Dziewica Włodzimierska

Ikona Matki Bożej, nazwana rόwnież « ikoną Włodzimierską », znajduje się dzisiaj w Moskwie. Jest to cudowna ikona bizantyńska, typu Eleusa (miłosierna czułość), ktόra mogłaby pochodzić od św. Łukasza : Dzieciątko Jezus obejmuje szyję swej Matki, a Ona patrzy na nas, przepełniona ciepłem i ludzkim zrozumieniem, ale rόwnież głębokim smutkiem. Jest jedną z najstarszych ikon tego typu i rόwnież bez wątpienia, jedną z najbardziej znanych na Zachodzie. Istotnie, ikona Dziewicy Włodzimierskiej należy jednocześnie do historii Rosji i do jej narodowego skarbu. Jest znana w Rosji od 1131 r., kiedy to została przywieziona z Konstantynopola do Kijowa. W r. 1155, książę Andrzej Bogoljubski pojechał na Pόłnoc, aby tam zrobić nową stolicę, ktόrą nazwał Włodzimierz. Przywiόzł ze sobą ikonę z Kijowa, zachwycony jej pięknością. Od tego właśnie momentu, ikona zaczęła dokonywać cuda i w ten sposόb przyciągała licznych wiernych. W 1395 r. ikona została przywieziona do Moskwy : trzykrotnie to miasto zostało uratowane od inwazji z Zachodu, dzięki cudownej interwencji Matki Boskiej Włodzimierskiej, do ktόrej gorąco modlono się o wstawiennictwo. Dzisiaj ze wszystkich stron napływają pielgrzymi ku Dziewicy Włodzimierskiej. (cf Bibl.: Maria Donadeo, Icônes mariales russes, 1990, p. 11; Egon Sendler S.J., Les icônes byzantines de la Mère de Dieu, 1992, pp. 83-164)