Modląca dusza jest świątynią Boga

Modląca dusza jest świątynią Boga

Dom naszych modlitw, to tu mieszkamy; domem Boga jesteśmy my sami.

Jeżeli domem Boga jesteśmy my sami to dlatego, że jesteśmy zbudowani na tym świecie, aby być wyświęconymi na końcu świata. Budowla, a raczej jego konstrukcja odbywa się w cierpieniu, lecz konsekracja w radości. Co się odbywa, kiedy budynek się wznosi, to właśnie to co się dzieje teraz, kiedy łączą się ci, ktόrzy wierzą w Chrystusa. Kiedy się wierzy, to tak jak ścinanie drzewa w lesie oraz szlifowanie kamieni. Jeżeli wierzący są ochrzczeni, przeszli przez katechizm, gdy są przygotowani, to tak jakby byli dopasowani, obciosani i wygładzeni przez cieślę, przez budowniczych. Jednakże nie zbuduje się domu Boga, jeżeli miłosierdzie nie połączy tych wszystkich elementόw. Kiedy widzimy w budynku kamienie i drzewo dobrze połączone, wchodzimy do niego bez strachu, że dom się zawali. Pan Bόg, ponieważ pragnął wejść i zamieszkać w nas, aby tam stworzyć swόj dom powiedział: “To wam przekazuję, abyście się wzajemnie miłowali” (J 15,17).

Augustin